Πέμπτη 10 Απριλίου 2014


ΓΚΟΡΤΣΟΣ ΚΑΙ ΞΕΡΟ ΨΩΜΙ!!

 Ως γνωστόν, δεν συνηθίζω να τοποθετούμαι πολιτικά. Τουλάχιστον, το αποφεύγω όταν δεν έχω κάτι ουσιαστικό να προσθέσω σε οτι ειδήμονες και μελετητές τα της πολιτικής έχουν ήδη καταθέσει. Όμως, είναι μέρες τώρα που επιθυμώ να πω δυο λογάκια σε αυτούς όλους που προσπαθούν να στήσουν τα εκλογικά τους, σε όσους χώνονται κάτω από τις φούστες εκείνων που προσπαθούν να εκλεγούν, αλλά και στα βρακιά τους ενίοτε, καθώς και σε εκείνους που διακαώς επιθυμούν λίγη προσοχή και έναν τίτλο ή την δύναμη της καρέκλας, με ότι αυτό συνεπάγεται.
Αυτό που με εξοργίζει και πρέπει να το μοιραστώ μαζί σας, είναι το εξής:

Πως είναι δυνατόν άνθρωποι με παιδεία και γνώση του πολιτικού στίβου να ζητούν από νεαρούς και νεαρές που ξημερώνονται στα κλαμπάκια και δεν ξυπνάνε πριν τις εξι το απόγεμα να συμμετέχουν στα ψηφοδέλτιά τους;

Πως είναι δυνατόν ένα νεαρό άτομο, που εχει συνηθίσει αυτό τον τρόπο ζωής, να το εμπιστευτείς ότι θα συμμετέχει σε αποφάσεις όταν χρειαστεί; Και καλα άντε να δεχθώ πως τα δημοτικά συμβουλια γινονται στις επτα το απογεμα συνήθως, οποτε θα εχουν προλάβει να ξυπνήσουν. Όταν θα πάρει φωτιά η πλαγιά του βουνού και θα είναι ξημερώματα ή πρωί και εκεινα θα εχουν παει λιωμα στο μεθύσι σπιτια τους ποιος θα μας σώσει;

Δεύτερον..
Πως είναι δυνατόν να ζητάμε από ανθρώπους που δεν ζουν στο τόπο οπού θέτουν υποψηφιότητα να συμμετέχουν; Πως θα παρίστανται; Με ολογράμματα; Και το λεγω αυτό διοτι και σε εμενα εγινε προταση που με τίμησε πολύ και βαθιά, μα όταν απαντησα πως δεν δυναμαι να παρίσταμαι εφόσον οι υποχρεώσεις μου είναι σε άλλη περιοχή, μου απάντησαν βρε δεν πειράζει θα τα βρουμε!!! Τι να βρουμε μωρέ!!! Τι να βρούμε; Θα γίνω Καρέζη στο Τζένη – Τζένη (κατά ένα περίεργο τρόπο πολύ με κυνηγά η φιλμογραφια της Τζένης) να φτάσω σε γαμου κοινωνίαν δια το καλο του τοπου; Και να σηκωθει η υποτιθέμενη συζυγος του Μπαρκουλη και να φωναζει «Δίγαμος» ;   Διγαμη, εν προκειμένω!

Πως είναι δυνατόν να εμπιστευτώ έναν υποψήφιο που στις προηγούμενες εκλογές έβριζε με τα χειρότερα λόγια αυτόν με τον οποίο αγκαλιάζεται σήμερα ενώπιων μου;

Πως είναι δυνατόν να εμπιστευτώ έναν υποψήφιο επειδή για χρόνια ο πατέρας του ή η μητέρα του έθετε υποψηφιότητες και ήταν κάτι, σαν ας πουμε, επαγγελματίας βουλευτής, δημοτικός σύμβουλος ή κοινοτάρχης!!!

Θα μου πείτε τους εμπιστευόμαστε. Ναι, αυτά κάνουμε και για αυτο μας αξίζει η πολιτική σκηνή που έχουμε. Αυτά κάνουμε και μας αξίζει η εξαπάτηση που τρώμε σαν πασατέμπο! Τον θυμάστε τον Παπαγιανόπουλο στην εν λόγω ταινία; «Περασε,» του ειχε πει του Μπαρκουλη, «πέρασε από το καφενέ κατά τις δώδεκα….. τα άλλα άστα επάνω μου»!
Αχ ποσο την γουστάρω αυτή την ταινία! Είναι και γυρισμένη όλη στο νησάκι μου! Ποσο τους γουστάρω όλους όσους έπαιζαν εκεί… Αλλά εκεινοι ήταν ηθοποιοί… έπαιζαν έναν ρόλο… ετούτοι;  
Τι ρόλο παίζουν ετούτοι μωρέ;

Ας πορευτούμε λοιπόν, χεράκι χεράκι με αγάπη και σύμπνοια που δεν ξερω πόσο θα κρατήσει, να ψηφίσουμε ακόμη μια φορά την Απάτη και το Άγνωστο. Να ρίξουμε την ιερή μας ψήφο στο κολλητό και τον συγγενή, τον γιο της φιλενάδας μας επειδή τον μεγαλώσαμε σχεδόν. Να το βουλώσουμε να μην ξεστομίσουμε αυτό που σκεφτόμαστε…. Όχι!!

Ε, λοιπόν εγώ το ξεστομίζω, όπως το ξεστόμισα και κάποια χρονιά πριν και έγινα το μαύρο πρόβατο…
Μανδάμ, για μισό λεπτο… τα μεταξωτα βρακιά θέλουν και μεταξωτούς αποτέτοιους! Εκτός από γερό στομάχι θέλεις και χέρι στο τραπέζι, θα το χτυπήσεις; Ή μολις η αντιπολίτευση σου πει «αι μαρή να πλύνεις κανένα πιάτο και να ράψεις κανένα κουμπί» θα βάλεις τα κλάματα; Κι εσύ μικρέ, σε εσένα μιλάω που καυχιέσαι για το πόσο αντέχεις το ποτο και το πόσο λιώμα γυρίζεις τα ξημερώματα από τα μπαράκια, μόλις ο έμπειρος, ο χρόνια στο κουρμπέτι σου πλασάρει την γραμμή που θέλει να περάσει και ζητήσει την υπογραφή σου, θα το αντιληφθείς το χάος που ξανοίγεται μπροστά σου; Μόλις ο «παλιά καραβάνα» θελήσει να σε ψαρώσει και σου πατήσει την φωνή τι θα κάνεις; Θα πιαστείς στα χέρια; Ή θα πας στην μαμά να σου δώσει χαδάκια;   
Όχι τίποτις άλλο, αλλά επειδή εχω δει να βαζουν τις φωνες και φανερά και σιωπηλα…  Έτυχε και δεν σκιάχτηκα, μήτε ίδρωσα και ας ήταν αγενείς φωνές, φαλλοκρατικές και άδικες με ύφος καρδιναλίων και πολλά άλλα.
Θα μου πεις, Αννούλα δεν σκιάχτηκες και για αυτό δεν τολμούν να σε ξαναφωνάξουν, γιατί λες και Όχι!
Ε δεν πειράζει…. Τώρα θα φωνάζω εγώ, γιατί βαρέθηκα τους σκατανθρώπους και τα ασήμαντα να χρίζονται σημαντικα!!
Όχι … θα κλείσω με την λέξη «Κροκανθρώπους» του Νικολα του Ασιμου γιατί μου γουστάρει πολύ σαν λεξη και με τη φράση της αλησμόνητης Κατερίνας Γώγου «το μυαλό είναι ο στόχος, το νου σου!»
Άιντε και καλό βόλι!!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου